Մինչ Հայաստանում նախկին իշխանությունը ներկայացնող տարբեր ուժեր Արցախի հարցում քննադատության առիթ են դարձրել Ադրբեջանի արտգործնախարարի օրերս հրապարակված ծավալուն հարցազրույցը, հարցազրույցը հենց Ադրբեջանի քաղաքականության ու նախարար Մամեդյարովի հասցեին քննադատության առիթ է դարձել հենց Ադրբեջանում: Մասնավորապես, Բրատիսլավայում Հայաստանի ու Ադրբեջանի արտգործնախարարների հանդիպումից հետո Մամեդյարովի ծավալուն հարցազրույցը սուր քննադատության է ենթարկել Ադրբեջանի նախկին արտգործնախարար Թովիկ Զուլֆուղարովը: Բավականին հեղինակավոր այդ դիվանագետը հայտարարել է, որ Բրատիսլավայի հանդիպումն ու դրանից հետո ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների արտգործնախարարների հայտարարությունը հուշում են, որ գործընթացը Հայաստանի ակնկալած հունով է և ընթանում է իրավիճակն առավելագույնը սառեցնելու տրամաբանությամբ: Զուլֆուղարովն, իհարկե, արդեն տևական ժամանակ է, ինչ ներկայացնում է Մամեդյարովին քննադատող կարծիք և գնահատական՝ սկսած նույնիսկ Հայաստանում նախահեղափոխական շրջանից:
Այդ հանգամանքը, թերևս, պայմանավորված է Ադրբեջանում ներիշխանական մրցակցությամբ, որը անցնող շաբաթներին մտավ նոր փուլ և, կարծես թե, առավել տեսանելի է դառնում իշխանության փոխանցումն Ալիևից Ալիևային: Այդ հանգամանքն իր հերթին պայմանավորված է թերևս նրանով, որ Արցախի հարցում Ալիևի ռազմական շանտաժի և մարդասպանության քաղաքականությունը ստացել է բումերանգի էֆեկտ, ընդ որում՝ արդեն բավականին խոր ներքին մետաստազով: Այդ ֆոնին, թերևս, առավել դինամիկ կդառնա նաև արտգործնախարար Մամեդյարովի թիրախավորումը, կախված ուժերի ներքին հարաբերակցությունից: Ինչպե՞ս է նրան վերաբերում Մեհրիբան Ալիևան, կպահի՞ Մամեդյարովին, թե՞ ոչ: Այստեղ էական է այն, թե ինչպես են դրան վերաբերում համանախագահ երկրները և հայկական կողմը: Մամեդյարովի ներիշխանական ճակատագիրն էապես կախված է այդ հանգամանքից: Հայաստանի իշխանության ներքին դիրքը բավականին ուժեղ է արհեստական մանիպուլյացիաներից չտուժելու համար, միաժամանակ նաև Մամեդյարովին թույլ տալու համար, որ նա իր հարցազրույցով որոշակիորեն լուծի Ադրբեջանի ներսում իր դիրքի հետ կապված խնդիրներ: Եվ եթե դա նպաստելու է Բաքվին՝ ռազմական շանտաժի ռեժիմից առանց «նախապայմանի խաղաղության» բերելուն, ապա Երևանը կարող է դա թույլ տալ իրեն: Շատ բան, իհարկե, կախված է այդ հարցում Մամեդյարովի իրական ՕԳԳ-ից, ըստ այդմ որոշելու համար՝ օգնե՞լ նրան մնալ, թե՞ նպաստել հեռանալուն, ընդ որում՝ ավելի արագ, քան կհեռանա Ալիևը: